firoşer

Kurmancî

Navdêr

firoşer

1. kesa/ê tiştekî difiroşe (bi taybetî tenê carekê. Bo kesa/ê karê wê / wî firotin: firoşkar)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Dijmane

• bikirr

Etîmolojî

• firotin

Jê

• firoşerî

Werger

• Farisî: فروشنده‎ → fa
• Tirkî: bayi → tr, satıcı → tr, ^?bayii → tr