eyanî

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɛjɑːˈniː/
• Kîtekirin: e·ya·nî

Navdêr

eyanî mê

1. rewşa eyanbûnê

Etîmolojî

Ji eyan + -î

Ji wêjeya klasîk

• Bedfi'l û sitîzekar û salûs
  Tacdîn digote mîr 'eyanî
  »Mîr'im, bike der vî dergevanî — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)