elbet

  1. bêguman, bêşik, tabî, teben, jixwe, zaten, bêgotin
    • Dersa ko bi xef te gote idrîs
      Elbet diçû meqamê teqdîs
      iblîsê, feqîrê bêcinayet
       — (Ehmedê XanîMem û Zîn~1692)

Etîmolojî

biguhêre

Ji erebî اَلْبَتَّةَ(al-battata).

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.

elbet

  1. helbet, elbet, bêguman, bêşik, lê çawa

Etîmolojî

biguhêre

Ji farisî البته(albatte, elbet)