donuk
- zenûn (tiştê ku şemala wî kêm e)
- donuk yıldızlar stêrkên zenûn
- zenûn (ji bo çavê ku tê de beysûs nîn e)
- donuk gözlerle bana bakıyordu bi çavên zenûnî li min dimêziya
- zenanokî (ji bo kes an jî tiştê ne gewz û bêruhî)
- donuk bir adam mirovekî zenanokî
