dinê

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /dɪˈneː/

Formekê navdêrê

dinê mê

1. Rewşa çemandî ya mê ya yekjimar a binavkirî ya dinya.

   Tu kengî hatî dinê?

   • Ez mame di hikmeta Xwidê da
     Kirmanc di dewleta dinê da
     Aya bi çi wechî mane mehrûm — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Herwiha

• dinyayê

Jê

• li ser dinê
• li bin dinê

Rengdêr

dinê

1. (zêde yan cuda) Guhartoyeke din.