destbestî

Kurmancî

Rengdêr

destbestî

1. destgirêdayî, kesa/ê ku destên wî hatine girêdan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. (mecazî) bêçare, bêmecal, bêkeys, bêîmkan,
   kesa/ê ku nikare ti tiştî bike,
   kesa/ê ku nikare xwe ji pirsgirêkekê rizgar bike
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Dijmane

• desbestî

Ji wêjeyê

Serokerkan Buyukanit DTP nîşan kir û îdîa kir ku teror hem bû bizaveka siyasî ket parlamentoyê, hem jî ber bi legalîzebûnê ve diçe. Buyukanit îtîraf kir ku siyaseta dewleta tirk bi hemû aliyên xwe yên sivîl û eskerî ve wiha lê kir ku pirsên wek mafên mirovan, demokrasî, azadî û aştî ji destê wan derçû, ew ketin destê PKK-ê û PKK wan bi kar tîne, li ber vê bikaranînê jî di qada hundur û derve de dewlet destbestî bêçare dimîne.

(Netkurd.com, 12/2007)

Etîmolojî

Ji dest +‎ bestî.

Jê

• destbestîtî

Werger

• Tirkî: el pençe → tr, eli bağlı → tr, ^?elpençe → tr