dînkirin

 Ji bo lêkerê binêre: dîn kirin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /diːŋkɪˈɾɪn/

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dînkirin	dînkirin
Îzafe	dînkirina	dînkirinên
Çemandî	dînkirinê	dînkirinan
Nîşandera çemandî	wê dînkirinê	wan dînkirinan
Bangkirin	dînkirinê	dînkirinino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dînkirinek	dînkirinin
Îzafe	dînkirineke	dînkirinine
Çemandî	dînkirinekê	dînkirininan

dînkirin mê

1. weke mirov jiber tirs kutekî yan her sedemeka dî dîn bi be yan mejî wî têk bi de, :dengê firokan zarokêd me dînkirin

Etîmolojî

Ji dîn + kirin.

Werger

• Tirkî: çıldırtma → tr, delirtme → tr