cumker

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /d͡ʒʊmˈkɛɾ/

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	cumker	cumker	cumker
Îzafe	cumkera	cumkerê	cumkerên
Çemandî	cumkerê	cumkerî	cumkeran
Nîşandera çemandî	wê cumkerê	wî cumkerî	wan cumkeran
Bangkirin	cumkerê	cumkero	cumkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	cumkerek	cumkerek	cumkerin
Îzafe	cumkereke	cumkerekî	cumkerine
Çemandî	cumkerekê	cumkerekî	cumkerinan

cumker mê û nêr

1. ya/ê cum dike

Etîmolojî

Ji cum + -ker.

Werger

• Tirkî: çulha → tr