carîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /d͡ʒɑːˈɾiːn/
• Kîtekirin: ca·rîn

Lêker

carîn lêkera xwerû, negerguhêz

1. carînîkirin, carecarkirin, carînî kirin, kirin carînî, kirin carecar, carecar kirin
2. kirin qajeqaj^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Ji wêjeya klasîk

• Neman enhar di vî warî
  Dibên kêm bûn şetê carî
  Çu nînin bo te xemxwarî — (Feqiyê Teyran, )

Tewîn

-car-

Etîmolojî

Ji car +‎ -în.

Werger

• Tirkî: carlama → tr, carlamak → tr, ^?çarpı → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	carîn	carîn
Îzafe	carîna	carînên
Çemandî	carînê	carînan
Nîşandera çemandî	wê carînê	wan carînan
Bangkirin	carînê	carînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	carînek	carînin
Îzafe	carîneke	carînine
Çemandî	carînekê	carîninan

carîn mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

   (Nimûneyekê bide) (biguhêre)