boneco

Esperantoyî

Bilêvkirin

• IPA: /boˈnet͡so/
• Kîtekirin: bo‧ne‧co

• Deng (Fransa (Toulouse))^ⓘ

Navdêr

Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	boneco	bonecoj
Akûzatîv	bonecon	bonecojn

boneco

1. başî, qencî

Etîmolojî

Ji bona +‎ -eco.

Dijmane

• malboneco