boş vermek

  1. (argo) jê bûn, dev jê berdan, pêçkîpê (bi reşwî), guh nedan (tiştekî an jî yekî)
    boş ver, sen işine bak — jê be, tu li karê xwe binêre
    boş ver, sen işine bak — pêçkîpê, tu li îşî xwe mêzke (bi reşwî)

Etîmolojî

biguhêre

Ji boş + vermek.