biqiloç

Kurmancî

Rengdêr

biqiloç

1. biqoç, bişax, bistrû, bistûre, bistrih

Etîmolojî

Ji bi- +‎ qiloç.

Jê

• biqiloçî
• biqiloçîtî
• biqiloçtî

Werger

• Tirkî: boynuzlu → tr