bimîne

Kurmancî

Rengdêr

bimîne

1. ma

Etîmolojî

• bi- +mîne

Ji wêjeya klasîk

• Em dê biçin j'oldaş e
  Navê mê dê bimîne
  Umre me çû belaş e — (Feqiyê Teyran, )

Werger

• Tirkî: kala → tr