bilûrvan

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /bɪluːɾˈvɑːn/
• Jihevqetandin: bi·lûr·van

Navdêr

bilûrvan

1. kesa/ê ku li bilûrê dide
   • Dema roj diçe ava bilûrvan dev ji lêdana bilûrê berdidin, bilûran davêjin ser milên xwe û radibin. — (Çiyayê Agirî, Yaşar Kemal, Weşanxana Çanda Kurdî)

Herwiha

• bilîlvan
• bilîrvan
• bilûlvan
• bilwîlvan
• bilwîrvan

Etîmolojî

Ji bilûr + -van

Jê

• bilûrvanî
• bilûrvanîtî
• bilûrvantî

Werger

• Erebî: عازف المزمار‎
• Farisî: نی زن‎, فلوت زن‎
• Îngilîzî: piper → en
• Tirkî: kavalcı → tr, kavalcılık