bilêvker

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /bɪleːvˈkɛɾ/

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	bilêvker	bilêvker	bilêvker
Îzafe	bilêvkera	bilêvkerê	bilêvkerên
Çemandî	bilêvkerê	bilêvkerî	bilêvkeran
Nîşandera çemandî	wê bilêvkerê	wî bilêvkerî	wan bilêvkeran
Bangkirin	bilêvkerê	bilêvkero	bilêvkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	bilêvkerek	bilêvkerek	bilêvkerin
Îzafe	bilêvkereke	bilêvkerekî	bilêvkerine
Çemandî	bilêvkerekê	bilêvkerekî	bilêvkerinan

bilêvker mê û nêr

1. ya/ê lêv dike

Etîmolojî

Ji bilêv +‎ -ker.