bikulîlk

Kurmancî

Rengdêr

bikulîlk

1. bigul, biçîçek

Etîmolojî

Ji bi- +‎ kulîlk.

Jê

• bikulîlkî
• bikulîlkîtî
• bikulîlktî

Werger

• Almanî: ^?geblümt → de, ^?blumig → de
• Îngilîzî: blooming → en, bloomy → en
• Tirkî: ^?çiçekli → tr