bidilxwazî

Kurmancî

Hoker

bidilxwazî

1. bi heza xwe, bihewldan, ji dil, bi rastî, (huk) kaparo, avans, pey, qesden, bi qesdî, bi minekarî, bi dil, dilxwazane, bi dilxweşî, bi heweskarî, bi peroş

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: بدلخوازی‎

Herwiha

• bi dilxwazî

Etîmolojî

Ji bidil +‎ -xwazî.

Werger

• Almanî: mutwillig → de
• Farisî: آرزومندانه‎ → fa
• Îngilîzî: ardently → en, in earnest → en, readily → en, responsively → en, ^?obliquely → en
• Tirkî: pekçe → tr