bidestûr

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bidestûr	bidestûrtir	herî bidestûr bidestûrtirîn

bidestûr

1. bi destûr, bi hebûna destûrê

Etîmolojî

Ji bi- +‎ destûr.

Werger

• Îngilîzî: allowed → en
• Tirkî: izinli → tr