bexî

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bexî		herî bexî

bexî

1. heqxwer, mafxwer,
   kesa/ê ku mafê kesekî din dixwe,
   kesa/ê ku heqê kesekî din dixwe,
   kesa/ê ku neheqiyê li kesekî din dike

Jê

• (Lêker) bexî bûn
• (Lêker) bexî kirin

• (Navdêr) bexîbûn
• (Navdêr) bexîkirin

• (Rengdêr) bexîbûyî
• (Rengdêr) bexîkirî

Etîmolojî

Ji erebî بغى‎ (beẍî)

Werger

• Tirkî: cimri → tr, kıskanç → tr