berhavîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /bɛɾhɑːˈviːn/
• Kîtekirin: ber·ha·vîn

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	berhavîn	berhavîn
Îzafe	berhavîna	berhavînên
Çemandî	berhavînê	berhavînan
Nîşandera çemandî	wê berhavînê	wan berhavînan
Bangkirin	berhavînê	berhavînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	berhavînek	berhavînin
Îzafe	berhavîneke	berhavînine
Çemandî	berhavînekê	berhavîninan

berhavîn mê

1. destpêka havînê, serê havînê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bide ber

• berbihar
• berpayiz
• berzivistan

Ji wêjeyê

Yekşemek zelal ya berhavînê bû; diyar e têjik ji hêkan derketibûn. Bi komên mezin xelk li binê rizdeyê çiya civîbûn daku lê temaşe bikin. Yên pîr ew hişyar dikir û yên genc ew def dida berev hewaketinê. Lê wî tenê guh dida daxwaza xwe, sekinî ta ko mêxertel ji ser hêlînê firrî, kurrik xwe hilavêt û li bilindiya çend bermilan şorr ma. Ew dar li kendek zinaran bû û kurrik dest pê kir pê ve hilket. Ber û kevirk ji ber piyên wî vediresîn, ax û xîz girrêl dibû xwarê. Wek din ti deng nedihat...

(Bjørnstjerne Bjørnson: Hêlîn, wergerrandin: Husein Muhammed, ji berhevoka 30 çîrokên bijare Kovara Mehname, hj. 50, 3/2004)

Etîmolojî

Ji ber- +‎ havîn.

Jê

• berhavînan
• berhavînî
• berhavînîtî

Werger

• Fînî: alkukesä → fi
• Îngilîzî: early summer