bedilîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /bɛdɪˈliːn/

Lêker

bedilîn negerguhêz

1. guherîn, ji rewş û halekî ketin ketin yeke din, ne wekî berê bûn
2. bidorêkirin, binobekirin, bibedêlkirin

Tewîn

-bedil-

Etîmolojî

Ji bedil +‎ -în.

• bedilyayîş

Werger

• Tirkî: nöbetleşme → tr, nöbetleşmek → tr, şekil olarak değişmek, değişmek → tr