bawerdar

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bawerdar		herî bawerdar

bawerdar

1. bawermend, dilbawer, xudanbawer, îmandar, mûmin

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: باوەردار‎

Dijmane

• bêbawer

Etîmolojî

Ji bawer +‎ -dar.

Werger

• Erebî: المؤمن‎ → ar
• Îngilîzî: trustful → en, believer → en, ^?surefire → en
• Tirkî: inançlı → tr