bêyekûdu

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /beːjɛkuːˈdʊ/
• Kîtekirin: bê·ye·kû·du

Rengdêr

bêyekûdu

1. Bêyî hev, bêyî hebûn an cihgirtina kesekî din.
   • Lehzeyekê me bêyekûdu sebr û aram nedibû. — (Mela Mûsayê Hekarî, Amadekar: Hêmin Omer, Durrû’l Mecalîs, 2022 ["1857"], r. 195)

Etîmolojî

Ji bê +‎ yekûdu

Werger

• Îngilîzî: alone → en
• Tirkî: yalnız → tr