bêvîn

Kurmancî

Rengdêr

bêvîn

1. ya / yê ku vîn anku îrade nîne
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• bêviyan
• bêvîyan

Hevmane

• bêîrade

Dijmane

• bivîn
• vîndar

Jê

• (Navdêr) bêvînbûn
• bêvînî
• bêvînîtî
• bêvîntî

Etîmolojî

Ji bê- +‎ vîn.

Werger

• Tirkî: iradesiz → tr, istençsiz → tr