bêselîqe

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bêselîqe		herî bêselîqe

bêselîqe

1. Kesê bê selîqe peşiya malê xwe berdide, malê wî roda here jî guh nadê. Mal û mulkê xwe berhev nake, baş bikar naîne, haja wî pê tune.

   Ehmo merivekî bêselîqe ye, malê xwe berhev nake, haja wî pê tune qe.

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Îngilîzî: scattergood → en, extravagant → en, wasteful → en
• Tirkî: tutumsuz → tr