bêsebatî

Kurmancî

Navdêr

bêsebatî mê

1. rewşa bêsebatbûnê
2. tengijî, bêhedanî, bêsebrî, bêtehemilî, bêsemaxî, acizî, hêrsî, bêtirûşî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji bêsebat + -î

Werger

• Tirkî: sebatsızlık → tr