bêsûcî

Kurmancî

Navdêr

bêsûcî mê

1. rewşa bêsûcbûnê
2. bêtawanî, bêgunehî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji bêsûc + -î

Werger

• Farisî: بی گناهی‎
• Tirkî: suçsuzluk → tr