bênûr

Kurmancî

Rengdêr

bênûr

1. bêronahî, bêronî, bêtav, bêşewq, bêronayî, bêgeşî, bêhetav

Etîmolojî

Ji bê- +‎ nûr.

Jê

• bênûrî
• bênûrîtî
• bênûrtî

Werger

• Tirkî: nursuz → tr