bêkelij

Kurmancî

Rengdêr

bêkelij

1. bêbandor, bêhîkarî, bêtesîr, bêwerêç, bêkênc, bêrayda, bêkartêkirin, bêbandûr

Jê

• bêkelijî
• bêkelijîtî
• bêkelijtî
• (Lêker) bêkelij bûn
• (Lêker) bêkelij kirin

• (Navdêr) bêkelijbûn
• (Navdêr) bêkelijkirin

Etîmolojî

Ji bê- + kelij.

Werger

• Tirkî: etkisiz → tr