bêkênc

Kurmancî

Rengdêr

bêkênc

1. bêbandor, bêtesîr, bêhîkarî, bêkelij, bêwerêç, bêkartêkirin, bêrayda

Jê

• bêkêncî
• bêkêncîtî
• bêkênctî
• (Lêker) bêkênc bûn
• (Lêker) bêkênc kirin

• (Navdêr) bêkêncbûn
• (Navdêr) bêkênckirin

Etîmolojî

Ji bê- + kênc.

Werger

• Tirkî: etkisiz → tr