bêkênc

Kurmancî

Rengdêr

bêkênc

1. bêbandor, bêtesîr, bêhîkarî, bêkelij, bêwerêç, bêkartêkirin, bêrayda

Jê

• bêkênc bûn (lêker)
• bêkênc kirin (lêker)
• bêkêncbûn (navdêr)
• bêkêncî
• bêkêncîtî
• bêkênckirin (navdêr)
• bêkênctî

Etîmolojî

Ji bê- +‎ kênc.

Werger

• Tirkî: etkisiz → tr