bêhnker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	bêhnker	bêhnker	bêhnker
Îzafe	bêhnkera	bêhnkerê	bêhnkerên
Çemandî	bêhnkerê	bêhnkerî	bêhnkeran
Nîşandera çemandî	wê bêhnkerê	wî bêhnkerî	wan bêhnkeran
Bangkirin	bêhnkerê	bêhnkero	bêhnkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	bêhnkerek	bêhnkerek	bêhnkerin
Îzafe	bêhnkereke	bêhnkerekî	bêhnkerine
Çemandî	bêhnkerekê	bêhnkerekî	bêhnkerinan

bêhnker mê û nêr

1. Kesê/a tiştekî bêhn dike.

Etîmolojî

Ji bêhn + -ker.

Werger

• Îngilîzî: snuffler → en, ^?sharp-nosed, ^?smeller → en