bêhûde

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bêhûde	bêhûdetir	herî bêhûde bêhûdetirîn

bêhûde

1. bêwate, bêmane, pûç, bêkêr, bêfêde
   • Erzan mefiroşe 'umrî dayi'
     Bêhûde mebe li canî bayi — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Jê

 

• bêhûdehî
• (navdêr) bêhûdekirin
• (lêker) bêhûde kirin
• (rengdêr) bêhûdekirî
• bêhûdetî
• bêhûdeyane
• bêhûdeyî
• (navdêr) bêhûdeçûn
• (lêker) bêhûde çûn

Etîmolojî

Ji bê- + hûde.

Werger

• Almanî: umsonst → de, ^?zwecklos → de
• Farisî: بیهوده‎ → fa, بیش ازحد‎
• Îngilîzî: useless → en, ^?very much → en
• Tirkî: beyhude → tr, boşu boşuna → tr, ^?boşuna → tr, ^?nafile → tr