bêelem

Kurmancî

Rengdêr

bêelem

1. bêêş, bêkul, bêderd, bêkeder, bêkeser, bêazar, bêezyet, bênexweşî, bênesaxî

Etîmolojî

Ji bê- +‎ elem.

Jê

• bêelemî
• bêelemîtî
• bêelemtî

Werger

• Tirkî: elemsiz → tr