amî

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
amî		herî amî

amî

1. giştî, gelemper, tevî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. tevayî, umûmî, piranî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Herwiha

• 'amî

Etîmolojî

am (1) + -î

Jê

• amiyen
• amîtî

Ji wêjeya klasîk

• Ji rengê Se'dî û Camî
  Ji şuhret pê hisîn 'amî
  Bi deng û bang û awazê — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Werger

• Îngilîzî: general → en