alışmak

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Lêker

alışmak

1. hîra bûn, banîn, hogir bûn, elimîn, hîn bûn, hînî (tiştekî) bûn, fêrî (tiştekî) bûn, hoyî (tiştekî) bûn, hutî (tiştekî) bûn, mûtiya xwe dan (yekî)

   erken kalkmaya alışmış ― hînî zû rabûnê bûye, elimiye ku zû rabe

2. fêr bûn, hînî (tiştekî) bûn, fêrî (tiştekî) bûn, lê rûniştin

   havaya alıştık ― em hînî hewayê bûn

   çevreye alıştık ― em elimîn der û dorê (ji bo ji tiştekî xeribiyê nekirin)

3. lê hatin, lê rûniştin, lê bi keys bûn, întibaq kirin, lê banîn

   anahtar kilide alıştı ― kilît li qeflê hat

4. kurmê (tiştekî) kirin, kurmê (tiştekî) hatin yekî) (ji bo rew şa ku hînî tiştekî dibe û tim wî tiştî dixwaze)

   sigaraya alıştı ― hînî cigareyê bû, kurmê cigareyê tê wî

5. hînî (yekî) bûn, kurmê (yekî) kirin

   ona bu kadar alıştığıma inanamıyorum ― ez bawer nakim ku ez ev qas kurmê wî dikim

6. lê rûniştin (ji bo windakirina tesîra tiştekî)

   dayağa alıştık ― em fêrî lêdanê bûn

7. kedî bûn
8. pê ketin, agir pêketin

   alışmış kudurmuştan beterdir ― hînbûyî ji dînbûyiyan xerabtir e