alışmak

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Lêker

alışmak

1. hîra bûn, banîn, hogir bûn, elimîn, hîn bûn, hînî (tiştekî) bûn, fêrî (tiştekî) bûn, hoyî (tiştekî) bûn, hutî (tiştekî) bûn, mûtiya xwe dan (yekî)

   erken kalkmaya alışmış

   hînî zû rabûnê bûye, elimiye ku zû rabe

2. fêr bûn, hînî (tiştekî) bûn, fêrî (tiştekî) bûn, lê rûniştin

   havaya alıştık

   em hînî hewayê bûn

   çevreye alıştık

   em elimîn der û dorê (ji bo ji tiştekî xeribiyê nekirin)

3. lê hatin, lê rûniştin, lê bi keys bûn, întibaq kirin, lê banîn

   anahtar kilide alıştı

   kilît li qeflê hat

4. kurmê (tiştekî) kirin, kurmê (tiştekî) hatin yekî) (ji bo rew şa ku hînî tiştekî dibe û tim wî tiştî dixwaze)

   sigaraya alıştı

   hînî cigareyê bû, kurmê cigareyê tê wî

5. hînî (yekî) bûn, kurmê (yekî) kirin

   ona bu kadar alıştığıma inanamıyorum

   ez bawer nakim ku ez ev qas kurmê wî dikim

6. lê rûniştin (ji bo windakirina tesîra tiştekî)

   dayağa alıştık

   em fêrî lêdanê bûn

7. kedî bûn
8. pê ketin, agir pêketin

   alışmış kudurmuştan

   beterdir hînbûyî ji dînbûyiyan xerabtir e