acûrker

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɑːd͡ʒuːɾˈkɛɾ/
• Kîtekirin: a·cûr·ker

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	acûrker	acûrker	acûrker
Îzafe	acûrkera	acûrkerê	acûrkerên
Çemandî	acûrkerê	acûrkerî	acûrkeran
Nîşandera çemandî	wê acûrkerê	wî acûrkerî	wan acûrkeran
Bangkirin	acûrkerê	acûrkero	acûrkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	acûrkerek	acûrkerek	acûrkerin
Îzafe	acûrkereke	acûrkerekî	acûrkerine
Çemandî	acûrkerekê	acûrkerekî	acûrkerinan

acûrker mê û nêr

1. ya/ê acûr dike

Etîmolojî

Ji acûr + -ker.

Werger

• Tirkî : tuğlacı → tr