aş kirin

 Ji bo navdêrê binêre: aşkirin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɑːʃ kɪˈɾɪn/

Lêker

aş kirin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	aş dikim
	tu	aş dikî
	ew	aş dike
	em, hûn, ew	aş dikin
Fermanî	Yekjimar	aş bike
	Pirjimar	aş bikin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	min	aş kir
	te	aş kir
	wê/wî	aş kir
	me, we, wan	aş kir
Formên din: Tewandin:aş kirin

aş kirin lêkera hevedudanî, gerguhêz

1. tebitandin, sitirandin
   • Rûyê wê xistibû nava kefa destên xwe, lêvên wê yên sorik û biziyayî maç kiribû aş kiribû tirsên wê û ew hembêz kiribû. — (Mîran Janbar, Qolyeya Cécileê, Weşanxaneya Lîs, 2012, çapa 1em, r. 71, ISBN 9786054497010)
   • Bi girîn û qêrînîya jinikê re tevekên gundîya hatine dorê û wê aş kirin, ber dilê wî dan, semax danê, wê debirandin... — (Zeynelabidîn Zinar, Xwençe 1, Weşanxana Çanda Kurdî, 1989, r. 270)
   • Piştê ku Narîn pê hesiya ku Mehsum şehîd ketiye, qîre qîra wê û zara zara wê bûn. Hevalên wê, ew aş kirin. Gotin megrî. — (Lokman Polat: Çîrokên Rengîn, Helwest Förlag, 2007, 35)

Etîmolojî

Ji aş + kirin.

Werger

• Erebî: ^?صالح‎ → ar
• Farisî: رام کردن‎ → fa
• Îngilîzî: allay → en, alleviate → en, becalm → en, dulcify → en, salve → en, ^?drown → en, ^?shush → en, propitiate → en
• Tirkî: avutmak → tr, ikna etmek → tr, susturmak → tr, teskin etmek → tr, yatıştırmak → tr