Rehekî lêkerê

biguhêre

-ken-

  1. Rehê dema niha ji lêkera kenîn (tewandin).
    ez di-ken-im, tu di-ken-î, ew di-ken-e, em/hûn/ew di-ken-in,
    ez na-ken-im, tu na-ken-î, ew na-ken-e, em/hûn/ew na-ken-in,
    ez bi-ken-im, tu bi-ken-î, ew bi-ken-e, em/hûn/ew bi-ken-in...

Binêrin herwiha

biguhêre

Têkilî

biguhêre

Binêre herwiha

biguhêre
  • (dema borî) -kenî-
  • -keniya-

Rehekî lêkerê

biguhêre

-ken-

  1. -k-, -ke-
    rehê dema niha yê lêkera kerdene (kirin)
    ez ken-a (ez dikim)

Têkilî

biguhêre