şoşbîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ʃoːʃˈbiːn/
• Kîtekirin: şoş·bîn

Navdêr

şoşbîn nêr

1. birazava, şoşban, şoşpan, şoşman, berzava

Etîmolojî

• Ji Aramiyê

Ji wêjeya klasîk

• Meşşate û mihreban û dayîn
  Şoşbîn û meharimê di Tacdîn
  Mustewcibê weqt dîn mulaqat — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Werger

• Farisî: ساقدوش‎ → fa
• Îngilîzî: ^?best man → en
• Tirkî: sağdıç → tr