şefî

Kurmancî

Navdêr

şefî mê

1. rewşa şefbûnê

Etîmolojî

Ji şef + -î

Ji wêjeya klasîk

• Ey şefî'ê darûyê her 'îlletê
  Dîde û binahiya vê ummetê — (Mela Hesenê Bateyî, Mewlûda Kurdî, ~1720)

Werger

• Tirkî: şeflik → tr, çığ → tr