şûr kirin

 Ji bo navdêrê binêre: şûrkirin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ʃuːɾ kɪˈɾɪn/
• Kîtekirin: şûr ki·rin

Lêker

şûr kirin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	şûr dikim
	tu	şûr dikî
	ew	şûr dike
	em, hûn, ew	şûr dikin
Fermanî	Yekjimar	şûr bike
	Pirjimar	şûr bikin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	min	şûr kir
	te	şûr kir
	wê/wî	şûr kir
	me, we, wan	şûr kir
Formên din: Tewandin:şûr kirin

şûr kirin lêkera hevedudanî, gerguhêz

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

   (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji şûr + kirin.

Werger

• Îngilîzî: ^?slay → en
• Tirkî: kılıçlamak → tr