îz

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	îz	îz
Îzafe	îza	îzên
Çemandî	îzê	îzan
Nîşandera çemandî	wê îzê	wan îzan
Bangkirin	îzê	îzino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	îzek	îzin
Îzafe	îzeke	îzine
Çemandî	îzekê	îzinan

şopên kesekî

îz mê

1. şop, rêç, şûnpî, pêger, şûnpê, şoperêç, dews,
   nîşanên ku ji meşa kesekî yan ajelekî mane
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. (mecazî) berhemên yan nîşanên ku kesek pê tê bibîranîn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji tirkî iz

Jê

• îzandin
• îzandî
• îzî
• îzîner

Werger

• Fînî: jälki → fi
• Fransî: trace → fr
• Îngilîzî: trace → en, track → en
• Tirkî: iz → tr