îxtîbar

Kurmancî

Navdêr

îxtîbar m

1. taqîkirin, ceribandin, pişkinîn

• Min sibe îxtîbara hey ji bo wergirtinê li Peymangeha Werzişî.

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ئیختیبار

Hevmane

• taqîkirin

Têkildar

• ezmûn
• rahênan

Etîmolojî

Ji erebî اختبار

Werger

• Erebî: اختبار → ar, تجربة → ar
• Îngilîzî: trial → en, test → en, assessment → en, entry exam → en