çarane

Kurmancî

Rengdêr

çarane

1. muraba

Etîmolojî

• Ji çar +‎ -ane

Ji wêjeya klasîk

• Hersê bi silah û kar û bar bin
  Çarane û cewşenan di ber kîn
  Zendane û mexferan li ser kîn — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Werger

• Tirkî: murabba → tr