çal kirin

 Ji bo navdêrê binêre: çalkirin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /t͡ʃɑːl kɪˈɾɪn/
• Kîtekirin: çal ki·rin

Lêker

çal kirin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	çal dikim
	tu	çal dikî
	ew	çal dike
	em, hûn, ew	çal dikin
Fermanî	Yekjimar	çal bike
	Pirjimar	çal bikin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	min	çal kir
	te	çal kir
	wê/wî	çal kir
	me, we, wan	çal kir
Formên din: Tewandin:çal kirin

çal kirin lêkera hevedudanî, gerguhêz

1. binax kirin, binerd kirin, definandin, defn kirin (ji bo veşartina miri)
   • Îcarê cenazê Îbrahîm Axa birin çal kirin. — (Mele Mehmûdê Bazîdî, Cami’eya Riseleyan û Hikayetan Bi Zimanê Kurmancî, Lîs, 2010, çapa 1em, r. 79, ISBN 978-605-5683-27-6)

Etîmolojî

Ji çal + kirin.

Werger

• Almanî: tief graben
• Farisî: دفن کردن‎ → fa, زیرخاک کردن‎, ^?چال کردن‎ → fa
• Îngilîzî: bury → en
• Tirkî: gömmek → tr