çîksayî

Kurmancî

Rengdêr

çîksayî

1. bi temamî sayî, bêyî ku ti ewr lê hebin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• çîksahî

Ji wêjeyê

• Çîroka dem û devranên tenêtiyê ye ev helbest
  ku li kêleka wêneyê te li çarçoveyek reş hilawistiye
  awirên te mîna mindalek şîrîn û xweşkok e
  di awêneyan de esmanek çîksayî
  berfa te ya heliyayî di eşqa ewil de.
  Min bi keziyên dilê xwe hûnand vê helbestê
  nizanim kî û kî hene tê de. — (Berken Bereh: Kilama bajarên tarî, ji berhevoka Cîhan Roj: Mûmên welat, Amude.com, 12/2004)

Etîmolojî

çîk (4) + sayî

Werger

• Tirkî: apaçık → tr