ziko çalo embaro; dixwe, naxwe înkaro

ziko çalo embaro; dixwe, naxwe înkaro

  1. ji bo kesên xwarinê zêde dixwin, lê rewşa xwe jî napejirînin tê gotin
    ziko çalo embaro; dixwe, naxwe înkaro. mala wî wêran nebe, ne têrbûn jê re heye, ne jî qebûlkirin.[1]

Çavkanî

biguhêre
  1. Ferhenga Biwêjan, Mustafa Borak