xwediyê kela potikê, tu xwe biaveje ser jinikê; sibê rabe, bike şîna ga, çêlek û golikê

Kurmancî

Biwêj

xwediyê kela potikê, tu xwe biaveje ser jinikê; sibê rabe, bike şîna ga, çêlek û golikê

1. tu ketiye heyra kefa xwe, lê tu di axiriye de bibîni be ka çi bûye

   merike diz gotibû: "xûye kela potike, tu xwe biaveje ser jinike; sibe rabe, bike şîna ga, çelek û golike. bedir jî de sibehe bibîne be ka çi bûye. (bnr. çîrok)du heb diz diçin diziya maleke. bi xwezayi beri ku tekevin tewle û heywanan bibin, dixwazin hawirdore malê seh bikin ka rewş ijawa ye. dema difin ber peneereya oda xwediye male, di quleke de dinerin ku wa ye xwediye malê û jina xwe di nav hewldana tekiliya zayendî de ne. di qule de dibînin ku wa ye merik derketiye ser jinike ji aliyekî ve jî diaxivin. merik ji jinike re dibêje: "jinik tu dizanî ez derketime ser ku dere?" jinik dibêje: "ku dere merik?" merik berdewam dike û dibêje: "ez derketime ser kehi potike!" ev yek ji bo dizan rewşeke ıehatîtir diafirîne. her du diz jinik û merik di halê xwe de dihelin, be tirs diçin ga, çelek û golika malike ji tewle derdixin didin pêşiya xwe û dibin. lê ji dizan yek mirovekî pir miqelît bûye. ji hevale xwe re dibêje: "pvele/û heta ez neçim ji vî xwediye malê qend peyvan nehejim n ika rim bisekinim. tu dewer biajo ez ê niha bent." diz diçe ber pencereya odeye dinere wa ye jinik û merik he li ser hev û din tekiliya xwe berdewam dikin. diz deve xwe dixe qula pencereye û dibêje: :"xwediye kela potike, tu xwe biaveje ser jinike; sibe ra be, bike şîna ga, çelek û golike.