xudan

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /xɵˈdʌːn/
• Kîtekirin: xu·dan

Navdêr

xudan mê û nêr

1. (Badînî, Reşwî) Guhartoyeke xwedan.
   • Hindî negihiştibwî zebanan
     Ned'bwî çu ziyan ji bo xudanan — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: خودان‎

Jê

 

• bixudan
• bixudantî
• bixudanî
• bixudanîtî
• bêxudan
• bêxudantî
• bêxudanî
• bêxudanîtî
• xudan-
• xudandar
• xudandarî
• xudantî
• xudanî
• xudanîtî

Etîmolojî

Ji xwe + -dan.