xeberdar

Kurmancî

Rengdêr

xeberdar

1. biaga, bihay, bizanîn, bihaydarî, biagadarî
   • Sûretê husna muqeddes da bikit idrak-i rûh
     Ger xeberdar î ji sirra »kuntu kenzen« guh bidêr
     Da bi sed torê beyan kit me'neyê »lewlaki« rûh — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Jê

• xeberdarî
• xeberdarîtî
• xeberdartî
• (lêker) xeberdar kirin

• (navdêr) xeberdarkirin

Etîmolojî

Ji xeber + -dar.

Werger

• Tirkî: haberdar → tr, haberci → tr, ulak → tr, ^?haberli → tr